ใช้ใจฟัง

The Magic Happens When You Step Out Of Your Comfort Zone

เป็นอีกครั้งหนึ่งที่คุยกับคนแปลกหน้าแล้วสุขใจ…

มากินบะหมี่เนื้อตุ๋นร้านโปรดที่ตลาดโชคชัย4 นั่งโต๊ะในสุดตัวเดิมที่เคยนั่งประจำ ลูกจ้างในร้านถามว่าย้ายไหมพี่ โต๊ะตัวโน้นใหญ่กว่า เราก็ตอบขำขำว่า ไม่เป็นไร พี่ตัวเล็ก สักพักโต๊ะที่ร้านเต็ม เว้นแต่เก้าอี้ที่โต๊ะทราย คุณตาคนหนึ่งมาขอนั่งด้วย ก็บอกติดตลกไปว่า “ได้ค่ะ แต่คุณตาต้องเลี้ยงก๋วยเตี๋ยวหนูนะคะ” แกก็หัวเราะ แล้วชวนคุย บอกว่าเดินจากบ้านไปกินข้าวต้มเป็ด แล้วเห็นก๋วยเตี๋ยวเนื้อก็อยากกินอีก เดี๋ยวนี้หาอร่อยยาก ถามทรายอายุเท่าไหร่ แต่งงานหรือยัง คุณตาเล่าเรื่องลูกสาวคนเล็กอายุ 36 ผมเป็นคนจีน อายุ 87 ก็อยากจะหมดห่วง ลูกสาวผมจบปริญญาโทจากมหาวิทยาลัยชื่อดังแห่งหนึ่ง มีหน้าที่การงานดี แต่ไม่ออกเรือนสักที (ทรายนึกในใจ เอ่อ คุณตาคะ หนูอายุ 39 แล้วก็ยังไม่แต่งงาน)

จู่ๆแกก็ลุกจากโต๊ะไปที่คนขายและจ่ายค่าก๋วยเตี๋ยว ชี้นิ้วมาทางทราย เดินกลับมาแกก็บอก ผมจ่ายให้แล้วนะ ทรายรีบยกมือขอบคุณละคนกับความงงงวย แล้วแกก็คุยเรื่องไปเที่ยวต่างประเทศ ล่าสุดไปญี่ปุ่น โชว์รูปในมือถือกำลังกินปูอลาสก้าตัวใหญ่ พอทรายกินเสร็จ แกก็บอกว่า เชิญนะครับ ตามสบาย วันหลังพบกันใหม่

ทรายก็ลุกออกมา ตอนนั้นนอกจากอิ่มที่ท้องแล้วยังอิ่มที่ใจด้วย ขอบคุณค่ะคุณตา ที่ทำให้ทรายเข้าใจว่า บางครั้ง เราต้องการแค่คนรับฟัง